من سارا رحیم‌پور هستم. کارشناسی را در سال ۱۳۷۸ در رشته مهندسی نرم‌افزار در دانشگاه شهیدبهشتی تموم کردم و بلافاصله مشغول کار در صنعت نرم‌افزار شدم.
حدود ۱۰ سال در پروژه‌های توسعه نرم‌افزارهای بانکی در بخش‌های مختلف از برنامه‌نویسی و طراحی تا مدیریت پروژه مشارکت داشتم. بعد مقطع کارشناسی ارشد رو در رشته مدیریت آی‌تی در سازمان مدیریت صنعتی گذراندم و بعنوان مدیر منابع انسانی در شرکت‌های نرم‌افزاری مشغول به فعالیت شدم.
با درگیری در این نقش، متوجه شدم که یکی از مهمترین موضوعاتی که سازمان‌ها نیاز دارن، مهارت‌های ارتباطی هست و به دنبال آن دوره‌های راهبری و توسعه فردی و کوچینگ حرفه‌ای رو طی کردم و از این مهارت‌ها در سازمان‌هایی که به هر ترتیبی باهاشون کار میکردم استفاده کردم.
همیشه معتقدم کاری که میشه سیستمی کرد بهتره با ابزار و سیستم انجام بشه تا وقت و فضای ذهن مجری باز بشه برای کارهایی که ارزش بیشتری خلق میکنن. برای همین هوش مصنوعی به نظرم جذابه و میتونه کمک‌کننده باشه. با جدی شدن و گسترش استفاده‌های هوش مصنوعی به نظرم میرسه این چیزیه که گریزی ازش نیست و در عین حال دنیای پس از هوش مصنوعی خیلی مبهمه.
اگرچه اونقد مشخصه که اگر امروز به سراغش نریم و به این ابزار مسلط نشیم، زمان و موقعیت‌های زیادی رو در آینده از دست خواهیم داد. برای همین شروع به مطالعه، گذراندن دوره و استفاده از هوش مصنوعی کردم و تو این کارگاه تلاش میکنم خلاصه‌ای از آموخته‌ها، تجربه و دیدگاهم در مورد استفاده از هوش مصنوعی را با شما به اشتراک بذارم.